W poprzednim wpisie opisałem wam czym jest klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania oraz wskazałem podstawowe przesłanki jej zastosowania przez organy podatkowe.
Dzisiaj zajmiemy się tym co znacznie przyjemniejsze – sytuacjami, w których pomimo spełnienia wszystkich przesłanek, klauzula nie znajdzie zastosowania.
Przechodząc do sedna – poniżej zamknięty katalog pięciu sytuacji, w których nie musimy się obawiać zastosowania klauzuli:
1) Jeżeli korzyść podatkowa lub suma korzyści podatkowych osiągniętych przez podmiot z tytułu czynności nie przekracza w okresie rozliczeniowym 100 000 zł, a w przypadku podatków, które nie są rozliczane okresowo – jeżeli korzyść podatkowa z tytułu czynności nie przekracza 100 000 zł – chodzi tu zatem o sytuację, w których sama korzyść podatkowa (np. wysokość podatku którego zapłaty uniknęliśmy) nie przekracza kwoty 100.000 zł. Limit odnosi się do wartości podatku, a nie wartości transakcji. Ponadto limit dotyczy albo okresu rozliczeniowego (np. PIT, CIT) albo pojedynczej czynności (np. PCC).
Jest to przejaw tego, że klauzula w założeniu ma mieć zastosowanie do spraw poważniejszych, zarezerwowanych na „większych graczy” 🙂
W tym miejscu muszę jednak podkreślić, że nie oznacza to, że do 100.000 zł możemy kombinować ile chcemy 🙂 Wprawdzie nie musimy się obawiać zastosowania klauzuli, jednak w prawie podatkowym są inne instytucje, pozwalające na podważanie „drobniejszych” transakcji. Zainteresowanych odsyłam do art. 199a Ordynacji podatkowej 🙂
2) Jeżeli podatnik uzyskał opinię zabezpieczającą – w zakresie objętym opinią, do dnia doręczenia uchylenia lub zmiany opinii zabezpieczającej – jest to realizacja funkcji ochronnej opinii zabezpieczającej. Przydatna instytucja, jednak dla większości osób zbyt droga – za taką przyjemność trzeba zapłacić 20.000 zł 🙁
3) Jeżeli podatnik wystąpił o wydanie opinii zabezpieczającej, a jego wniosek nie został załatwiony w terminie – w zakresie objętym wnioskiem, do dnia doręczenia zmiany opinii zabezpieczającej – jest to sposób ochrony podatników przed opieszałym wydaniem opinii zabezpieczającej
4) Do podatku od towarów i usług oraz do opłat i niepodatkowych należności budżetowych – do tych danin klauzuli nie stosujemy.
Wielu z was może być teraz zszokowanych – przecież to na VAT robi się największe „wałki”. Przyczyna tego wyłączenia jest jednak inna niż się wydaję – po prostu przepisy o VAT przewidują własną klauzulę „nadużycia prawa”. Jest ona dla podatników dużo bardziej niebezpieczna, jednak to jest temat na odrębny wpis 🙂
5) Jeżeli zastosowanie innych przepisów prawa podatkowego pozwala na przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania – tutaj chodzi np. o sytuację, gdy organ może wykazać dokonanie czynności pozornej. Z taką sytuacją mamy do czynienia gdy obydwie strony dokonują pewnej czynności na pozór, ukrywając inną czynność, której tak na prawdę chcą dokonać. Np. zamiast wnieść do spółki wkład, udzielam jej pożyczki, mimo że nigdy nie planujemy jej spłacić 🙂
To ostatnie wyłączenie wskazuje z kolei, że klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania jest środkiem ostatecznym, gdy inne metody zawiodą.
Zatem jak widzicie, klauzula zarezerwowana jest tylko na poważniejsza transakcje. Koresponduje z tym procedura zastosowania klauzuli, którą opiszę w kolejnym wpisie.
Może więc nie taki diabeł straszny?
0 komentarzy